Verdwenen Monumenten.
De Zandwijkse poort
Kadastrale kaart Tiel 1832
Veel mensen, die over het straatwerk van de driesprong Zandwijkse Poort – Voorstad lopen, valt het niet
op dat in het straatwerk de contouren van de oude Zandwijkse Poort zijn verwerkt. Jammer dat er
nergens een bordje is aangebracht waarop wordt verwezen naar het straatwerk en de geschiedenis van
de poort.
Klik hier voor foto's en beschrijving van :
Foto's Jan van Doesburg
De Zandwijkse Poort is namelijk gebouwd naar aanleiding van een conflict situatie in Gelre. Het conflict
verliep zoals zovele middeleeuwse oorlogen in een vrij onoverzichtelijke reeks van kleinere gevechten en
acties. Daarbij liep de spanning tussen Tiel en Zandwijk al zo hoog op, dat scheldpartijen over en weer niet
van de luchtwaren. Op 14 januari 1464 werd Dirck Doys van Beesd, lid van een vooraanstaande Tielse
regentenfamilie, op de dam tussen Tiel en de Voorstad door een groep Zandwijkenaren gelyncht. Daarop
besloot de magistraat van Tiel de Voorstad in te lijven bij de stad Tiel. Er werd een muur en een gracht
omheen gelegd en aan het einde van de Voorstad werd de Zandwijkse Poort gebouwd met een bolwerk, dat
zowel de vijanden van Gelre als de dorpelingen van Zandwijk moest imponeren
(
bron; “De Geschiedenis vanTiel” van Dr. E.J.Th.A.M.A. Smit en H.J. Kers
).
De herenboerderij De Gouden Wagen
De eerste foto is een door de gebr. Campagne vervaardigde ansichtkaart, afgestemeld in augustus 1917
en geeft de Burgemeester Meslaan weer met de boerderij De Gouden Wagen, op de hoek van de
Moespot. Zonder problemen kon er toen nog een koets op het midden van de weg rijden. De rails aan de
rechterkant zijn die van de stoomtram van Tiel, naar Buren en Culemborg, die korte tijd later werd
opgeheven. De uit het eind van de 18<sup>de</sup>- eeuw daterende herenboerderij De Gouden
Wagen heeft een historische relatie met het huis De Elzenpasch en met de Moespot. Het balkon is
een vermoedelijke 19de- eeuwse toevoeging aan het pand en heeft drie geprofileerde consoles.
De tweede foto geeft de huidige situatie van De Gouden Wagen in gerestaureerde staat weer. Het pand
is van architectuur- en bouwhistorische waarde als kenmerkende Betuwse T- huisboerderij en staat sinds
enkele jaren op de gemeentelijke monumentenlijst.
Op de plaats van de in 1845 gesloopte Zandwijkse Poort werden twee monumentale
woningen in 1846 gebouwd zie onderstaande foto
De Zandwijkse Poort met Voorstad - Detail uit de zeventiende-eeuwse kaart van Blaeu.
De bouw van De Zandwijkse Poort heeft tussen 1460 en 1467 plaatsgevonden. Op
de Zandwijkse Poort, die de rol van de oude Dampoort had overgenomen, woonde
in de jaren 1520 – 1530 Herbert Wolters, de landschrijver van de Hertog, die de
toren ervan als gevangenis had ingericht.
Toen Rink in 1844 het vervolg zou gaan schrijven op zijn boek over Tiel, liet hij door
de architect Stoop tekeningen maken van de Zandwijkse Poort. De Gemeenteraad
had toen in feite al beslist dat de poort, die al veel van zijn oude glorie had verloren,
gesloopt zou worden. (bron; Versteend Verleden – Huub van Heiningen)
Thedinghsweerd blijkt al in 1320 in de archieven voor te komen. Onderstaande informatie gaat over
het huidige pand. In 1904 werd het oude Thedinghsweerd door de heer van Beuningen uit Utrecht,
welke algemeen direkteur was van de Steenkolen Handelsvereniging – HSV, aangekocht voor f
125.000,- en liet het pand tot de grond toe afgebreken. In 1905 werd Thedinghsweerd weer geheel
opgebouwd en veranderd in een 1ste klas modelboerderij, welke qua inrichting enig was in ons land.
Zijn zoon Harry,welke afgestudeerd was aan de Hogere Landbouwschool in Wageningen en net een
wereldreis had gemaakt, begon in de “Modelhoeve”een gemengd bedrijf ofwel een combinatie van
paarden- en kippenfokkerij, veeteeld, land- en tuinbouw en fruitbedrijf. Harry trouwde op 7 maart
1907 met Annie Eschauzier, waarna zij op Thedinghsweerd gingen wonen. Daar wordt al snel een
tweeling geboren met de roepnamen Harry en Itty. Harry sr. bracht het bedrijf tot bloei en maakte
naam als fokker in de paardenwereld, als bestuurder in de vele organisaties, als jager en als dijkgraaf
van de Neder-Betuwe. De oorlogsjaren is Thedinghsweerd bepaald niet ongeschonden
doorgekomen, vooral door het onderbrengen van vluchtelingen,inkwartieringen en beschietingen. Na
de oorlog lieten reparatiewerkzaamheden lang op zich wachten. Na de dood van Harry sr. ging het
landgoed over aan de zoon Harry en dochter Itty. In 1965 kwam Harry om het leven bij een auto-
ongeluk, waarna er een tijd van verwaarloosd onderhoud volgde. Itty besloot dat de zaak weer
opgebouwd moest worden, indien mogelijk met jonge mensen. Toen bekent werd dat de stichting
Warmonderhof ( een landbouwschool op biologisch-dynamische grondslag) wilde uitbreiden besloot
Itty om met deze stichting te gaan praten. In september 1968 werd er een schenkingsakte getekend
en na het opknappen en aanpassen van Thedinghsweerd ging in september 1971 de school van start.
Eind jaren tachtig gaat de school de druk van schaalvergroting door de overheid voelen en is in 1993
genoodzaakt om het landgoed Thedinghsweerd te verlaten door samengaan met het Agrarisch
Onderwijs Centrum Flevoland.
Na 1993 vestigen zich drie partijen op het landgoed, elk op een eigen deel n.l;
- een zorgboerderij, waar een bakkerij en winkel is gevestigd.
- een zorginstelling”De Waalborg” (thans s’Heerenloo), waar mensen met een verstandelijke
beperking wonen
- een woonvereniging Thedinghsweerd op welk terrein er een villa, het koetshuis, de stallen en
andere historische opstallen staan.
Het terrein van de Woonvereniging Thedinghsweerd is niet openbaar toegankelijk.
Thedinghsweerd
Rond 1900 werd Hotel Café Restaurant De Zon op de Varkensmarkt geëxploiteerd door
de familie Büchel. Op afbeelding 1 kunnen we een aantal bode-wagens zien die vanaf
de Varkensmarkt goederen naar de omliggende gemeenten vervoerden.
Afbeelding 2 geeft Hotel Café Restaurant De Zon weer in de dertiger jaren en werd toen
al geëxploiteerd door de heer C.P. Lahey. Tiel had in die tijd al een automarkt op de
Varkensmarkt. Eind jaren vijftig stond er alleen nog Hotel de Zon
op de gevel (afbeelding 3) en werd het nog steeds gerund door de familie Lahey.
Er maakten toen een aantal Tielse verenigingen, o.a. zwemvereniging Vahalis,
gebruik van de vertrekken voor vergaderingen, recepties en bijeenkomsten.
Later zat in het pand het chinees restaurant Hong Kong (afbeelding 4), waarna dit
voor de Varkensmarkt beeldbepalende gebouw in 2008 is gesloopt (afbeelding 5)
om plaats te maken voor de nieuwbouw van Van Blijdesteijn mode.
Hotel De Zon op de Varkensmarkt
afbeelding 1
Rond 1900 werd Hotel Café Restaurant De Zon op de Varkensmarkt geëxploiteerd
door de familie Büchel. Op afbeelding 1 kunnen we een aantal bode-wagens zien
die vanaf de Varkensmarkt goederen naar de omliggende gemeenten vervoerden
afbeelding 2
Afbeelding 2 geeft Hotel Café Restaurant De Zon weer in de dertiger jaren en
werd toen al geëxploiteerd door de heer C.P. Lahey. Tiel had in die tijd al een
automarkt op de Varkensmarkt.
afbeelding 3
Eind jaren vijftig stond er alleen nog Hotel de Zon op de gevel (afbeelding 3) en
werd het nog steeds gerund door de familie Lahey. Er maakten toen een aantal
Tielse verenigingen, o.a. zwemvereniging Vahalis, gebruik van de vertrekken
voor vergaderingen, recepties en bijeenkomsten.
afbeelding 4
Later zat in het pand het chinees restaurant Hong Kong (afbeelding 4)
afbeelding 5
waarna dit voor de Varkensmarkt beeldbepalende gebouw in 2008 is
gesloopt (afbeelding 5) om plaats te maken voor de nieuwbouw van Van Blijdesteijn
mode.
afbeelding 6
Van Blijdesteijn mode.
Op de Tielse stadsplattegrond uit 1649 van Blaeu komt er al bebouwing voor nabij de driesprong
Konijnenwal – Hoveniersweg ongeveer op de plaats waar nu het gebouw “Puntenburg”staat.
Dit gebouw was de eerste helft van de vorige eeuw in eigendom van de familie Heyman.
In de jaren ‘60 (zie foto 1) kwam het pand leeg te staan en raakte het in verval. In de jaren ’70 is het pand
gekocht door dhr. van Seben, welke “Puntenburg” met zijn stucadoorsbedrijfje heeft gerestaureerd (zie foto 2). Vanaf
1988 heeft de fam. Roeffen zich er gevestigd met een meubelstoffeerderij “Meubelstyling”.
Naast “Puntenburg” stonden vroeger een aantal glazenkassen, waar voor de tweedewereldoorlog een
bloemisterij in was gevestigd. Deze kassen zijn bij de bouw van het Groenekruisgebouwtje in de begin
jaren ’50 gesloopt. Van begin jaren ’40 tot 1950 kon men via de inrit van “Puntenburg” het houtfabriekje “De
Hoop” naast de achterzijde van “Puntenburg” bereiken. Het kleine kantoortje voor de houtfabriek is eind 1944
nog gevorderd door de Duitsers om voedselpakketten (bestaande uit een stukje vlees en een half brood) uit
te delen aan Tielenaren die gedwongen werden graafwerkzaamheden in Tiel uit te voeren. De pakketten werden
in de “Gustaaf Adolf” aan de Konijnenwal samengesteld. Na de bevrijding kreeg, dhr.van Doesburg
eigenaar van het houtfabriekje, van de Burgemeester Cambier van Nooten, de opdracht om alle kapotte
meubels uit Tiel en omgeving met zijn medewerkers te herstellen. Het probleem was echter om aan hout te komen.
Toen dhr. v. Doesburg de Burgemeester meedeelde dat hij in Hilversum nog een lading bomen had
opgeslagen zorgde de Gemeente Tiel ervoor dat deze direkt werden opgehaald. Het herstellen in oude stijl
van het Gemeentehuismeubilair werd gelijk meegenomen incl. de kapotte vergadertafels.
Het houtfabriekje “De Hoop” is in 1950 bij een brand verwoest.
"Puntenburg"
Gasthuisstraat met de bouw van een kerkgebouw “Eben- Haëzer”
In 1890 begonnen de dames Spiering voor eigen rekening in de Gasthuisstraat met
de bouw van een kerkgebouw “Eben- Haëzer” en een woonhuis voor de evangelist.
Beide kwamen in 1891 gereed. In 1917 kochten de dames een paar aanpalende
pakhuizen op en liet deze afbreken samen met het huis van F. Kooy en een reeds
eerder aangekochte woning naast het kerkgebouw. Op het aldus verkregen bouwterrein
werd “Eben-Haëzer” vergroot en werden het verenigingsgebouw “Ons Huis” en een huis
voor de beheerder gebouwd (linker foto).
In 1966 wordt de fraaie rozet in de gevel gerestaureerd. In 1975 neemt de
Kerkenraad van de Hervormde Gemeente het besluit om van de gebouwen geen
gebruik meer te maken, waarna in 1975 het kerkgebouw wordt verhuurd en in de vergadering
van 27 juli 1978 besluit men om het gehele complex aan Vahstal te verkopen met de voorwaarde
dat het kerkgebouw binnen 2 jaar gesloopt moet worden.
De voorgenomen sloop roept in Tiel veel verzet op. In de jaren 1980 en 1981 worden
er in de kranten veel artikelen aan gewijd o.a. dat de “Eben-Haëzer”door een groep
jongeren wordt gekraakt. Op 18 mei 1981 wordt met de sloop begonnen. Op de
rechter foto zien we dat de “Eben-Haëzer” plaats heeft gemaakt voor een
appartementencomplex.
Op de linker foto, van voor de tweede wereld-oorlog, zien we links het postkantoor,
het huis van dr. Pameier en het spaarbankgebouw. Deze gebouwen waren op het
einde van de oorlog zo zwaar beschadigd, dat slopen de enige oplossing was. Vervolgens
kunnen we in het midden de St.-Ceciliakapel en geheel vooraan rechts het huis van
dr. Asjes.
Het spaarbankgebouw – welke het bestuur van de Nutsspaarbank in het begin van
de vorige eeuw heeft laten bouwen – genoot in die tijd vermaardheid in de hele
streek.
Op de plek van de gesloopte panden staat nu het theater Agnietenhof.
"De Koele Bron” aan de Lingedijk
De ansichtkaart uit de jaren vijftig geeft het café – terras “De Koele Bron” aan de Lingedijk weer.
Zo te zien een schaduwrijk terras waar het goed toeven was. Na een grondige verbouwing was
“De Koele Bron”, o.l.v. Ton en Elly Smidt, vooral in de zeventigerjaren een druk bezocht café.
Later is na een brand “De Koele Bron” niet meer herbouwd. Thans zetelt er het pand van
Bierman Advocaten.
Tolhuiswal
Het aanzicht van de Tolhuiswal is sinds de afgelopen 100 jaar niet zo heel veel veranderd,
de Waalstraat is wel geheel gewijzigd d.m.v. een omlegging van de straat naar de nieuwe coupure
nabij "de Belleveu" en een fietspad naar de oude coupure.
Rechts zien we de stoomtram Tiel-Buren-Culemborg op weg naar de halte aan het veer naar Wamel.
Deze tramlijn werd naar een aantal mislukte pogingen eindelijk op 17 november 1906 met veel feestelijk
vertoon ingewijd, maar een lang leven was de tramlijn niet beschoren, want na liquidatie van de
maatschappij moest reeds op zaterdag 2 maart 1918 de laatste rit tussen Tiel en Culemborg gemaakt
worden.
Hotel Telkamp / " Chassé-theater"
Hotel Telkamp was een bekende uitspanning, waar kort naar de oorlog veel feesten en bals werden gegeven.
In de zaal achter het hotel was de Tielse bioscoop" Chassé-theater" gevestigd deze bioscoop is in de
jaren '60 gesloten en vervangen door het Luxor-theater in de Waterstraat. Thans staat op deze plek de AMRO bank.
De grond van het “Hof van Arkel” werd in 1272 aangekocht door Hertog Jan de 1ste van
Brabant (aan wie Tiel toen nog toebehoorde) om er een verblijfplaats op te bouwen,
die in 1356 na de stichting van het Tolhuis overbodig werd. In 1400 werd het “Hof van Arkel” door
Hertog Willem van Gelre verkocht aan zijn zwager Jan van Arkel ( toen pas is de naam “Hof van Arkel” ontstaan).
De heren van Arkel verbleven in de loop der eeuwen tijdelijk in het “Hof van Arkel” om
b.v. de pacht te innen. Het “Hof van Arkel” zoals op de bijgaande foto is te zien is na 1897 zo tot stand
gekomen en werd in die tijd ook wel huis De Cocq genoemd. Voor de vernietiging in de
laatste wereldoorlog werd het pand het laatst bewoond door kolenhandelaar Hey, die zijn klanten in die
tijd per paard en wagen van kolen voorzag. Het straatje tussen de Waterstraat en de Oliemolenwal
kreeg in 1955 op voorstel van burgemeester N.F. Cambier van Noten de naam Hof van Arkel.
Tiel – Korte terugblik op het “Hof van Arkel”.
Dit is wat Rest (anten)
Tussen Boekhandel Arentsen en de voormalige Electronicazaak van Schroëders is de zaak van Scheer en Foppen
gesloopt. (zie foto's 4b en 38a)
Hierna heeft er archeologisch onderzoek plaatsgevonden. (foto's 44a, 46a en 50a).
Op deze plek werd het nieuwe pand van H en M gebouwd.
Voorstad Sloop en Pand H&M.
Postkantoor, het huis van dr. Pameier en het spaarbankgebouw.